Mega mediaspeler vergelijkingstest: alles wat je moet weten

Interface

Ook op het vlak van interface en bediening hebben mediaspelers een achterstand. Hoewel CE-merken als het op gebruiksvriendelijkheid aankomt zeer wisselende prestaties leveren (het programmeren van de videorecorder was niet voor niets decennialang dé metafoor voor technische complexiteit in het dagelijks leven) is er met de opkomst van het on-screen menu veel verbeterd. Een moderne televisie of Blu-ray-speler heeft doorgaans een fraai vormgegeven GUI ofwel grafische gebruikersinterface. Die kan alsnog ernstig falen door teveel opties met een onlogische indeling aan de gebruiker te presenteren, maar ze zien er vaak wel mooi uit en dat spreekt tot de verbeelding. Mediaspelers, in contrast, boden lange tijd weinig meer dan iets wat leek op de interface van WordPerfect 5.1 of de aloude prompt van MS-DOS zelf. (Voor de jongere lezer: dat was zoiets als het venster dat je ziet wanneer je ‘cmd’ in het startmenu van Windows invoert, maar dan was het hele scherm ermee gevuld en was het de enige manier om je computer te bedienen.)

De mediaspelerfabrikanten doen hun best, maar ze kunnen pas sinds kort opboksen tegen het grafische geweld van de interfaces van de grote CE-fabrikanten.

Eye candy

Mensen houden nu eenmaal van eye candy en het was dan ook een kwestie van tijd voordat hobbyprogrammeurs op de proppen kwamen met plug-ins voor mediaspelers als YAMJ, wat staat voor Yet Another Movie Jukebox. Met deze plug-in is het mogelijk een mediabibliotheek te voorzien van hoesafbeeldingen en meta-informatie: een samenvatting van het plot, cast-informatie, jaar van uitkomen, etc. De eerste plug-ins waren nogal bewerkelijk om te gebruiken en aanvankelijk alleen beschikbaar voor spelers met een Sigma-chip. Recentelijk stelde ook Realtek de eigen SDK wat verder open en konden nieuwe GUI’s én grafische mediabibliotheken ook voor de populaire, want goedkopere, spelers met Realtek-chip beschikbaar komen.

AC Ryan kon als een van de eersten een fraaie grafische interface op een Realtek-gebaseerde speler bieden.

Daarna was het een kwestie van tijd voordat fabrikanten deze plug-ins standaard gingen integreren in de firmware van hun mediaspelers. Eminent, AC Ryan en Mede8er zijn drie vroege voorbeelden. Het nadeel van dit type plug-ins is dat doorgaans een extern programma op een aparte PC vereist is om de informatie op te halen van het internet en toe te voegen aan de collectie. Western Digital en D-Link waren de eersten die met de TV Live Hub en Boxee Box respectievelijk de mogelijkheid boden direct vanaf de speler visueel fraaie extra informatie bij de mediaverzameling te downloaden. Dit soort functionaliteit zien we steeds vaker terug, maar ook de CE-merken hebben dit idee al overgenomen: zij maken vooral gebruik van de Gracenote database met meta-informatie. Recente ‘Smart’ televisies en Blu-ray-spelers van bijvoorbeeld Samsung en Sony kunnen dus óók hoesinformatie en –afbeeldingen bij digitale mediabestanden tonen. De nieuwste mediaspelers lopen echter nog voorop met deze functionaliteit, sommige kunnen zelfs ondertitels downloaden bij bestanden.