Mega mediaspeler vergelijkingstest: alles wat je moet weten

Inleiding

Constateerden we halverwege dit jaar, in Hardware.Info Magazine #4/2011, nog dat de ontwikkelingen op mediaspelergebied al enige tijd stilstonden, inmiddels zien we deze markt weer in beweging komen, met nieuwe chips van Sigma en Realtek, maar ook van andere producenten - en hierop gebaseerde spelers. Welke moet je hebben van de nieuwe lading, of is het beter nog even te wachten? In dit artikel willen we een aantal vragen beantwoorden. Welke mediaspeler moet je kopen, welke factoren spelen een rol in de aankoopbeslissing, welk model voldoet het beste aan je eisen?

'Traditionele' mediaspelers krijgen steeds meer concurrentie van 'smart' BD-spelers van de grote CE-merken.

Fabrikanten van mediaspelers zitten in een lastige situatie. Aan de ene kant zien steeds meer mensen het voordeel van een betaalbaar kastje dat muziek, video en foto’s de huiskamer inloodst. Aan de andere kant hebben de grote elektronicafabrikanten onderhand ook begrepen dat het marktaandeel kost om deze functionaliteit weg te laten uit televisies en Blu-ray spelers. De aanvankelijk voorzichtige ondersteuning van digitale bestanden, containers en codecs (‘DivX 5.0, maar alleen afspeelbaar vanaf CD’) maakt plaats voor steeds uitgebreidere mogelijkheden. Met name Samsung en LG lopen voorop, maar ook Sony, Sharp, Philips en Panasonic maken een inhaalslag. Een beetje moderne televisie, Blu-ray-speler of home cinemaset kan een flink aantal bestandsformaten aan.

Troeven

Dat maakt een apart apparaat louter voor het afspelen van mediabestanden minder aantrekkelijk voor consumenten: een extra uitgave en weer wat lekstroom (al valt dat tegenwoordig erg mee), maar vooral meer kabels en weer een afstandsbediening erbij. Toch hebben de fabrikanten van mediaspelers een paar flinke troeven in handen. Zo zijn er bepaalde bestandsformaten waar de grote CE-merken zich de vingers niet aan durven branden, met name degene die kwaliteit bieden die Blu-ray (op dit moment de hoogste kwaliteit) teveel benadert. Dan moet je denken aan containerformaten als M2TS, codecs als VC-1 en de HD audio-formaten (die worden dan alleen vanaf een 'echte' Blu-ray afgespeeld), maar ook ISO disc images en folderstructuren die een één-op-één kopie zijn van originele DVD’s en Blu-ray discs.

Juist die zaken worden door de veel kleinere leveranciers van mediaspelers wél ondersteund. Zij kunnen tot dusver onder de radar vliegen van ‘Big Content’ ofwel de verenigde film- en muziekuitgevers die met brancheorganisaties als de RIAA en de MPAA (sinds een parodie website uit 2006 ook frequent Music And Film Industry Association of America ofwel MAFIAA genoemd). Het is een publiek geheim dat mediaspelers voor een groot deel, zij het beslist niet uitsluitend, gebruikt worden om (via Bittorrent of Usenet) gedownload materiaal af te spelen. In Nederland is dat downloaden nog legaal, in veel andere landen niet.

De juridische strijd van 'Big Content' tegen piraterij en de veelal draconische middelen die hierbij worden ingezet, zijn echter geen onderwerp van dit artikel. De tendens van de grote CE-merken om ook mediaspeelfuncties in te bouwen en de verschuivende verhoudingen met de traditionele fabrikanten van deze producten uit de ICT-hoek zijn dat wél. De Koreaanse merken LG en Samsung lopen zoals gezegd voorop: hoe komt dat?